Nog altyd het mense 'n behoefte gehad om met God "kontak te maak". Vroeg in Genesis (Hf 11)lees ons van mense wat 'n stad met 'n toring wou bou, "waarvan die punt tot in die hemel reik". Waarom so 'n lawwe idee? Want dit is waar God sou wees. As hulle by God kan uitkom, dan is hulle gewis mense van wie ons maar kan kennis neem! Daarom begin hulle bou ... en bou en bou... Dan is daar die tong-in-die-kies vertelling waar God toe maar liefs "afgekom het" (want hoe hoog sou so toring nou moes wees?)
'n Ander storie van God wat "afkom" ken ons goed! Jakob rus die nag met sy kop op 'n klip (...enige mens sal dan seker erge drome droom...). Juis toe ook so! In die droom sien hy 'n leer, stewig geplant op die aarde, waarvan die punt die hemel aanraak. Energieke engele woer op en af op die sparre van die leer. Die volgende oomblik staan God by Jakob. Weereens God wat "afgekom" het.
Ons het seker nog nooit ophou droom van "raak aan God" nie! Erens lees ek in hierdie tyd dat een ruimtereisiger - na 'n wentelvlug in die hemelruim - rapporteer het, "Nee, ek het toe nie vir God gesien nie".
(Dalk is die soeke na God nie daarbo nie, maar hier onder? Hier op die grond?)
In die jaar 1150 nC het 'n monnik, Guigo die 2de, in die tuin gewerk in die klooster in Frankryk waar hy gebly het. So aan't wortels en boontjies plant en kontempleer oordie gedeelte uit Gen 28:11-19 (gaan lees dit gerus), gaan daar skielik 'n liggie in Vader Guigo se kop aan! Natuurlik, dis hoe hy sy medebroers en susters moet leer. gebed is soos Jakob se leer. Die eerste treetjie word hier "op aarde" geneem, hier waar die leer vasgeplant is. Hierdie eerste treetjie noem hy toe "Lectio" (lees). Om God aan te raak (... of dalk anders om: God wat ons aanraak) begin by 'n heel "gewone" plek. Luister hoe beskryf iemand "Die 4-sport Leer" van Guigo:
"There are only a few distinct steps, but the distance covered is beyond measure and belief since the lower part is fixed on the earth and its top passes through the clouds to lay bare the secrets of heaven"
Stap 1 ("Lees) is gewis die belangrikste tree. (Leer ons juis nie vir mense die reis begin by die eerste tree nie?)Die probleem is dat die meeste van ons by Stap 1 bly! Wat van sportjie 2? Wat van "Meditatio"? As jy net lees (en dit gewoonlik selfs nog vinnig doen) ... en nooit nadink daaroor nie (...al is dit dan tussen die boontjies en die wortels) ... hoe gaan jy ooit "boontoe"? Ja, dalk is ons darem al by die 2de trappie. Maar dit lyk dalk so hoog boontoe? Dit voel dalk soos harde werk? Dit vra baie tyd!
Tog, so skryf Guigo, as jy begin by God se openbaring hier op aarde, en aanhou klim, op met die trappe van nadink; op met die trappe van gebed ("Oratio") en aanhou ... dan gebeur iets wonderlik met jou. "Die hemel gaan oop". Of dalk is dit wat Jakob ontdek: "God kom af!" En nou verstaan 'n mens dalk sy 4de trappie die beste: "Contemplatio". Of ons sou dit seker bloot kon noem: VERWONDERING! Die oopmond staan en ... Wel, jy staan maar net. Jy weet nie watter woorde is groot genoeg nie. Jy besef jy het nie woorde nie. Nou is net stilbly die regte reaksie.
Om te lees is om te soek. Om na te dink is om te verstaan. Om te bid is om te vra. Om in verwondering by God te staan, is om te voel.
Of soos Vader Guido dit verduidelik het: Lectio is die eerste hap in jou mond; Meditatio is om te kou totdat alles verteerbaar word; Oratio bring die smaak na vorige en Contemplatio is die versadiging.
No comments:
Post a Comment